به هستیش باید که خستو شوی

که انسان در اختیار دارد نمی توان خدا را ستود. به هستیش بایدکه خستوشوی ز گفتــار بیـــکار یکسـو شوی. توضیح: خستو: اعتراف و اقرار. معنی : تو باید به یگانگی …

به هستیش باید که خستو شوی. ز گفتار و پیکار یکسو شوی. پرستنده باشی و جوینده راه. به ژرفی فرمانش کردن نگاه. از این پرده برتر سخنگاه نیست. به هستیش اندیشه را راه …

با این ابزارها که عبارتند از اندیشه و جان و زبان، کجا میتوان آفریدگار را ستایش کرد؟ به هستیش باید که خستو شوی. ز گفتار بی کار یکسو شوی. باید …

ز بهر تو پیکار من باد گشت . سخن بیهوده : به هستیش باید که خستو شوی ز گفتار پیکار یکسو شوی . ز خوی بد او سخن نشنوم ز پیکار او یک …

به هستیش باید که خستو شوی ز گفتار بیکار یکسو شوی پرستنده باشی و جوینده راه به ژرفی به فرمانش کردن نگاه توانا بود هر که دانا بود ز دانش دل …

به هستيش بايد که خستو شوي. ز گفتار بي کار يکسو شوي. پرستنده باشي و جوينده راه. به ژرفي به فرمانش کردن نگاه. توانا بود هر که دانا بود. ز دانش دل پير برنا بود. از …

خستو به معنای اعتراف و معترف شدن می باشد .بینش فردوسی بزرگ در اینجا آن است که به بودن و باشندگی خداوند می باید اعتراف کنی و خداوند را قبول داشته باشی .

به هستیش باید که خستو شوی. ز گفتار بیگار یکسو شوی. پرستنده باشی و جوینده راه. به ژرفی به فرمانش کردن نگاه. توانا بود هر که دانا بود. ز دانش دل پیر برنا بود. از …

به هستیش باید که خستو شوی. ز گفتار بی کار یکسو شوی. شعر کامل کپی کردن بیت. آیا این شعر را می پسندید؟ تصویر بیت. فردوسی – به هستیش باید که خستو شوی. شعر با …

به هستیش باید که خستــــو شوی. ز گفتــــــار بــــــیکار یکســتو شوی. پرستنده باشــــی و جـــــــوینده راه. به ژرفـــی به فرمانش کـــــردن نگاه. توانا …